nuntium

Inductio clausa est ansa et proprietas quantitatis corporis. Cum gyrus currentem transit, inductio campi magnetici in coil formatur, quae rursus inductam generat ad resistendum currenti per orbem fluens. Hoc commercium inter venam et coilum vocatur inductio seu inductio apud Henricum (H) post physicum Americanum Josephum Henricum. Parameter ambitus est qui effectum vi electromotivae in hoc spiram inductum vel aliam ob mutationibus in coil currenti describit. Inductio est terminus communis ad inductionem et inductionem mutuam. A fabrica quod inductorium praebet, inductor vocatur.

Inductionem unitatis
Cum inductio inventa est a physico Americano Ioseph Henrico, unitas inductionis est "Henricus", abbreviata pro Henrico (H).

Aliae inducentiae unitates sunt: ​​millihenry (mH), microhenry (μH), nanohenry (nH)

Inductionem unitatis conversionem
1 Henricus [H] = 1000 millihenry [mH]

1 millihenry [mH] = 1000 microhenry [uH]

1 microhenry[uH] = 1000 nanohenry[nH]
Proprietas conductoris mensuratur ratione vis electromotivae vel intentionis inductae in conductoris ad ratem mutationis currentis qui hanc intentionem producit. Vena stabilis campum magneticum stabile gignit et mutans current (AC) vel fluctuans DC mutat campum magneticum, qui vicissim vim electromotivam inducit in conductore in hoc campo magnetico. Magnitudo vis electromotivae inductae proportionalis est rate mutationi currentis. Inductio scalis dicitur, signo L et Henrico (H). Inductio est proprietas ansa clausa, hoc est cum vena per mutationes ansa clausas, vis electromotiva occurrit resistere mutationi currenti. Haec inductio auto-inductio dicitur et est proprietas ansa ipsa clausa. Posito quod current in uno ansa clausa mutationes, vis electromotiva generatur in alia ansa clausa propter inductionem, et haec inductio mutua inductio dicitur.